Rachunek sumienia na lipiec
„Bóg jest Miłością” (1 J 4,8)
– Czy wierzę, że Bóg kocha mnie w każdej sytuacji życiowej? Czy staram się zaufać Bogu, Jego miłości, kiedy spotyka mnie cierpienie?
– Czy staram się swój krzyż łączyć z krzyżem Jezusa? Czy dziękuję Bogu za dobro, którego doświadczam – za życie, zdrowie, talenty, zdolności, pożywienie, ubranie?
„Miłość jest z Boga” (1 J 4,7)
– Czy staram się napełniać swoje serce miłością Bożą? Czy otwieram się na łaskę miłości Bożej w modlitwie? Czy się modlę? Jak się modlę? Czy spotykam się z Chrystusem w Eucharystii, która jest sakramentem miłości? Czy jednoczę się z Chrystusem poprzez czytanie lub słuchanie słowa Bożego?
„Największa jest miłość” (1 Kor 13,13)
– Czy moje życie jest ukierunkowane na miłość? Czy miłość staje się zawsze początkiem i końcem moich myśli, słów, czynów i gestów?
„Miłość jest cierpliwa” (1 Kor 13,4)
– Czy potrafię wytrwale czekać na zmianę bliźniego, czy raczej chcę go od razu poprawiać, korygować na każdym kroku? Czy potrafię być cierpliwy w różnych sytuacjach życiowych?
„Miłość jest łaskawa” (1 Kor 13,4)
– Czy umiem być wielkoduszny(-a) wobec bliźnich? Czy raczej jestem wobec nich sztywny(-a), zasadniczy(-a), służbowy(-a)? Czy potrafię okazać łaskę choć ze sprawiedliwości na to nie zasługują?
„Miłość nie zazdrości” (1 Kor 13,4)
– Czy cieszyłem(-am) się, gdy komuś się coś nie udało, gdy „powinęła mu się noga”? Czy smuciłem(-am) się, gdy ktoś miał więcej ode mnie zdolności, talentów, władzy, powodzenia, pieniędzy, rzeczy materialnych, pracy?
„Miłość nie szuka poklasku” (1 Kor 13,4)
– Czy to, co czyniłem(-am) lub mówiłem(-am), wynikało z chęci pokazania się, pochwalenia się innym, jaki(-a) jestem dobry(-a), mądry(-a), wspaniały(-a)? Czy moje intencje były czyste, czy może były podszyte egoizmem i próżnością?
„Miłość nie unosi się pychą” (1 Kor 13,4)
– Czy jestem zarozumiały(-a), wyniosły(-a), zawsze chcę mieć rację, za wszelką cenę chcę postawić na swoim? Czy chcę być najlepszy(-a) we wszystkim? Czy pragnę pokazywać innym swoją władzę, wyższość? Czy dążę do tego, aby mnie wychwalano, podziwiano?
„Miłość nie dopuszcza się bezwstydu” (1 Kor 13,5)
– Czy w relacjach z osobami płci przeciwnej i swojej jestem czysty(-a) w myślach, słowach, gestach i czynach? Czy zachowuję się wyzywająco? Czy mam wyzywający ubiór? Czy jestem wyzywający(-a) w gestach? Czy patrzę na rzeczy bezwstydne z upodobaniem?
„Miłość nie szuka swego” (1 Kor 13,5)
– Czy jestem egoistą? Czy myślę tylko o sobie, o swej przyjemności, żeby mnie było dobrze? Czy wobec innych jestem obojętny(-a), nieczuły(-a)? Czy potrafię być bezinteresowny(-a), zrobić coś dla drugiego bez własnej korzyści, za nic?
„Miłość nie unosi się gniewem” (1 Kor 13,5)
– Czy udowadniałem(-am) komuś, że mam rację – krzykiem, złością, negatywnymi emocjami, kłótnią, zdenerwowaniem? Czy umiem panować nad sobą? Czy cieszę się, że „wygarnąłem (-am)” komuś całą prawdę?
„Miłość nie pamięta złego” (1 Kor 13,5)
– Czy chowam do kogoś urazy, trwam w nienawiści? Czy staram się zawsze z serca przebaczyć?
„Miłość nie cieszy się z niesprawiedliwości” (1 Kor 13,6)
– Czy umiem współczuć komuś, gdy dzieje się mu niesprawiedliwość: w pracy, w szkole, w domu? Czy staram się upomnieć z miłością tego, kto jest niesprawiedliwy?
„Miłość współweseli się z prawdą” (1 Kor 13,6)
– Czy kłamię i to jest mój styl bycia? Czy w swoim środowisku bardziej się liczy dla mnie dobry wizerunek np. firmy, szefa, mój osobisty niż prawda? Czy umiem przyznać się do błędów, pomyłek, grzechu, zła?
„Miłość wszystko znosi” (1 Kor 13,7)
– Czy potrafię znosić wady, przywary, niedoskonałości innych? Czy może od razu wytykam błędy i nie umiem się pohamować od bezdusznego perfekcjonizmu?
„Miłość wszystkiemu wierzy” (1 Kor 13,7)
– Czy umiem zaufać komuś, kto na to zasłużył? Czy może jestem bardzo nieufny(-a), nieustannie podejrzliwy(-a)?
„Miłość we wszystkim pokłada nadzieję” (1 Kor 13,7)
– Czy widzę wszystko w czarnych kolorach? Czy popadam w rozpacz, zniechęcenie, rezygnację? Czy staram się w Bogu i ludziach złożyć swoją nadzieję? Czy staram się zaufać Bożej Opatrzności?
„Miłość wszystko przetrzyma” (1 Kor 13,7)
– Czy staram się przetrwać kryzysy, trudne chwile, kłopoty, problemy? Czy staram się wytrwać mimo wszystko w miłości, wierności, łasce Bożej, w pozytywnym nastawieniu wobec bliźnich?
„Miłość nigdy nie ustaje” (1 Kor 13,8)
– Czy staram się kochać do końca? Czy nawet w najtrudniejszych chwilach myślę: jak kochać w tej sytuacji, jak trwać w miłości? Czy często, wobec braku efektów, rezygnuję z miłości?
